Gülşen Bayar
Köşe Yazısı
ÇİFTÇİ OLMASA HAYAT DURUR
Çiftçi üreten, çiftçi sulayan, çiftçi eken, çiftçi alnından akan teri toprağa karıştıran, çiftçi helal kokan, az kazanç, büyük emek, çok şükür insanı... İşte benim lügatımda çiftçi tanımı... Ben köyde doğdum büyüdüm. Öyle bir köy ki, toprağı verimli, insanı iyi, güneşi güzel... Bu nasıl bir veli nimettir anlatamam. Çiftçiye her zaman saygı duymuşumdur. Çünkü toprakla uğraşan insan diğer her şeyin kıymetini bilir. Ama çiftçinin kıymeti biliniyor mu? İşte orası meçhul. sebebi ise bir yıl boyunca toprağın, sıcağın altında çalışırlar ama elde ettikleri para,masrafı zor karşılar.Ne kadar toprağa sahip olsalar da emeklerinin karşılığını alamazlar. Üreten zaten hiçbir zaman kârlı olmadı, olamadı... yıl boyunca o sene yağacak yağmuru,toprağın verimini,mazot,gübre,tohum,ilaç fiyatlarının ne kadar olacağı konusunda kafa yorarlar. Yazı, kışı, hafta içi, hafta sonu, bayram tatili, yılbaşı yoktur çiftçinin. Yağmur yağarsa tatil olur. Küçükken hatırlarım, TRT’de hava durumu başlayınca çıt çıkmazdı evden. Pür dikkat dinlenilirdi. Yağış var mı yok mu? Varsa İncirler gitti, üzümler mavi küf olacak diye üzülünürdü. Çiftçiye gerekli desteği veremiyoruz. Türkiye bir tarım ülkesi olmasına rağmen arpamızı, bakliyatımızı yurtdışından ithal ediyoruz. Bu kadar verimli Anadolu topraklarına hakaret değil de nedir bu?
Umarım bir an önce kıymetli çiftçilerimizin sesi duyulur ve gerektiği değeri görür. Gerektiği değeri görmezse, yakında beton yeriz artık.
Sevgiyle kalın...