Gülizar İz Tamer

ÖZÜR DİLİYORUM

Sert esen rüzgârın nefesiyle mi, kuşun gagasında taşınarak mı toprakla buluştun? Belki de öğün için tutulduğun avuçtan sıyrılıp, toprağa düştün. Yada atalarının dallarından koparak aynı yerde can buldun.

Kadim yasanın gücüyle büyüdün. Dalların gökyüzüne selam verirken, köklerin sonsuzluğa doğru uzandı. Ben seni, bu görkemli halinle tanıdım. Güçlüydün ve de yalnız. Yalnızlığın münzevice değildi. Duruşunda bilgelik, sabır vardı. Atatürk, Fatih, Yunus, Hacı Bektaşi Veli gibi.

Delikanlılar cephelerde savaşırken, yapılan duaları dinledin. Nidaları rüzgâra katıp dört bir yana ulaştırdın. Vadide ki yoldan, işgal kuvvetlerinin gelişini ilk sen gördün. Karargâhlarının üzerine uzanan dallarınla, planlarını dinledin. Gövdende ki müstehzi çizgiler o günlerden kalmış olmalı.

Sabırlıydın. Her yıl yeniden güçlendin. Yapraklarla donandığında kuşların otağıydın. Cıvıltılarla şenlendin. Kuş cıvıltılarına, kahkahaların eşlik ettiği zamanlarda oldu. Gölgende oyunlar oynandı. Bayramlarda cambazlar gösteriler yaptı. Birçok düğüne de ev sahipliği yaptın. Gövdende ki halkalar arasına bu mutlu hatıraları da yerleştirdin.

Sıklıkla hüzünleri izledin. Meyyit taşı sana yaslanarak duruyordu. Birbirinize kâinatın açık ve gizli bilgilerini aktarıyor olmalıydınız. Meyyit taşı üzerinde ki kişiyle son helalleşmeler yapılırken, sen hakka (toprağa) tutunarak güçlü duruyordun. Her sonun yeni başlangıç olduğunu bilir gibiydin. Bizse sevdiklerimizi servilerin mekânına uğurlarken yılgındık.

Senin yılgınlığın ilk defa köye elektrik geldiğinde oldu. Köyü aydınlatmak isteyen, adamlar gövdene elektrik lambası taktı. Onlara göre direk dikmektense, seni direk yapmak daha kolaydı.

Çok geçmedi belleğini yitirmiş kişiler meyyit taşını, sadece taş sanarak, patlatıp parçaladı. Kuru kalpli kişilerde bu parçaları inşaatta kullandı.

Sen güçten düşerken, yanına kavak ağacı dikildi. Öldüğünde ağaçsız kalmamak istiyorlardı. Senin tükenişini kabullenmişlerdi. Ben kabullenemedim. Eylül ayında dağlarında çiçek açan ilimize dilekçeler gönderdim. Büyük binalarda ki büyüklerimizi harekete geçiremedim. Şimdi senden çok özür diliyorum, benim sakız ağacım. Seni korumayı başaramadım. -