GÜNEŞ OLALIM
Evimden çıkıyorum. Büyükşehrin sokağındayım. Karşımda stadyumun duvarı, özlü sözlerle bezeli. Derliyorum.
- Ümidim gençliktedir. M.K. Atatürk
- Erdemlerin en büyüğü bilimdir. Farabi
- Özü gülmeyenin yüzü gülmez. Neşet Ertaş
- İncinsen de incinme. Hacı Bektaş Velî
- Her zaman zoru dene. Aziz Nesin
- Düşmanımız kindir bizim. Yunus Emre
- Sevdiğin kadar sevilirsin. Can Yücel
- Kızgınlığını kır onu kırma. Mevlâna
- İnsan sevildiği kadar insandır. Ümit Yaşar Oğuzcan
- Hayatta en hakiki mürşit ilimdir. M. K. Atatürk
-İnsanların kanatları yüreklerinde. Nazım Hikmet
-Bilginler nebilerin varisleridir. Hz. Muhammed
Umutla doluyorum. Güzellikler daha bir güzelleşiyor. Adımlarım güvenli. Parka geliyorum.
Kenarlara çocuklar için oyuncaklar yerleştirilmiş. Kitap görselli banklar, köşede dolap raflarında kitaplar….
Gözlerimi yere çeviriyorum, parke taşlarında yazılar. Birçoğu stadyumun duvarındakilerle aynı. Farklı olarak Sebahattin Ali, Cemal Süreyya da var.
Cemal Süreyya ‘Hayat kısa kuşlar ötüyor.’ Sebahattin Ali ‘En korkunç şey ümidini kaybetmektir.’ Diyor.
Karanlıklara ışık olmaya çalışanlara bir kez daha saygı duyuyorum.
Zaman geçiyor sıla beni çağırınca köyüme gidiyorum. İmparatorluk döneminde padişah hassası olan köyüme. Alın terinin suladığı topraklar yeşilliklerle dalgalanıyor. Hatıralarım eşlik ediyor. Yürüyorum. Evlerin sokağa bakan duvarları resimlerle süslenmiş. Üzüm salkımları duvarlarda. Manzara resimleri de var. Emeğe saygıyı hissediyorum. İlerleyince bir resmin önünde şaşırarak duruyorum.
Kırmızı dekolte elbise giymiş kadın resmi, bir erkek de dolu kadehi kadına uzatıyor. Aksi yöndeyse eli tepsi içinde üç dolu kadeh taşıyan erkek, resmin sağ kesiminde dolu büyük bir kadeh ve resimdeki boyutu kadının resmine denk içki şişesi. Üzerinde ‘Burgaz’ yazısı, köyümün önce ki ismi. Geçmişimizi içki yapıp ağzını tapalamışlar.
Alkole, içkiye daveti çağrıştıran resim, bana haşhaş savaşlarını hatırlattı. Haşhaş üretiminin ve de tüketiminin öznesi olan o sırada kendisi de tükenen Uzak Doğu halkını.
Taşralı bir zihniyetin öykünmesiyle çizilen bu resim, önünden her geçişimde, yüreğimi sızlatıyor. Alkol sebebiyle yiten canları hatırlıyorum. Sosyal sorumluluk projesi ile alkole karşı mücadeleyi aklına getirmeyenlerin seyirciliğine üzülüyor, onlara size GÜNEŞ olmak yaraşır karanlığı koyulaştırmak değil diyorum.